بی تردید پاییز با چشمان تو همیشه برایم قشنگتر بود رویاا.... دلنشین ، سحرآمیز و البته بی رحم.. بی رحمیش را دوست داشتم ، دوای دردی بود بی درمان می سوزاند و گرما می بخشید و با خود می برد دل بی تابم را . هنوز هم خیالت در افکار خسته ام بال بال می زند , کاش هنگام ثمر دادنمان زود خزان نمی شد.......
